انواع ارزیابی ریسک در محیط کار HSE + روش‌ اجرا

ارزیابی ریسک بخشی مهم در هر محل کار و سازمانی است.

ارزیابی ریسک در محیط کار، فرآیند شناسایی، ارزیابی و کنترل خطرات احتمالی‌ای است که ممکن است به افراد، اموال یا محیط زیست آسیب برساند.

ارزیابی ریسک به کارفرمایان کمک می‌کند تا خطرات موجود در محل کار را شناسایی و مدیریت کنند و اطمینان حاصل شود که کارکنان در در محیطی سالم و ایمن مشغول به کار هستند.

این مقاله در مورد اهمیت انواع ارزیابی ریسک در محیط کار، نحوه‌ی اجرای آن و چگونگی استفاده از آن برای بهبود ایمنی و سلامت در محیط کار، توضیحاتی را به شما ارائه خواهد کرد که با به کار بردن آن در محیط کار، می‌توانید از بسیاری خطرات و زیان‌هایی مالی و جانی خود را مصون بدارید.

 

تعریف ارزیابی ریسک در HSE

ارزیابی ریسک در HSE (بهداشت، ایمنی و محیط زیست) فرآیند شناسایی، ارزیابی و کنترل خطرات احتمالی است که می‌تواند منجر به آسیب رساندن به افراد، اموال یا محیط شود. این موارد شامل شناسایی خطرات، ارزیابی خطرات مرتبط و اقدام برای کاهش یا حذف آن خطرات است.
هدف ارزیابی ریسک این است که اطمینان حاصل شود که تمام اقدامات منطقی برای محافظت از مردم در برابر آسیب و جلوگیری از حوادث انجام می‌شود که خود شامل شناسایی خطرات بالقوه، ارزیابی خطرات مرتبط و اجرای اقدامات کنترلی برای کاهش یا حذف آن خطرات است.
ارزیابی ریسک باید به طور منظم انجام شود و در صورت لزوم به‌روز شود تا برای کارمندان و کارفرمایان اطمینان حاصل نماید که هرگونه تغییر در شرایط کار در نظر گرفته می‌شود.

 

اهمیت روش‌های ارزیابی ریسک HSE در محیط کار

ارزیابی ریسک بخش مهمی از هر برنامه‌ی ایمنی محل کار است. ارزیابی به کارفرمایان کمک می‌کند تا خطرات بالقوه‌ای را که می‌تواند به کارکنان، اموال یا محیط زیست آسیب برساند، شناسایی کنند.

با شناسایی این خطرات، کارفرمایان می‌توانند اقداماتی را برای کاهش یا حذف آن‌ها قبل از تبدیل شدن به یک مشکل انجام دهند. ارزیابی ریسک همچنین به کارفرمایان کمک می‌کند تا سیاست‌ها و همچنین رویه‌های ایمنی موثری را توسعه دهند که به محافظت از کارکنان خود در برابر آسیب کمک می‌کند.

ارزیابی ریسک به دلایل قانونی نیز مهم است؛ زیرا که کارفرمایان مسئولیت قانونی دارند تا مطمئن شوند که محل کارشان برای کارکنانشان ایمن است و ارزیابی ریسک به آن‌ها کمک می‌کند تا با شناسایی خطرات احتمالی، و انجام اقداماتی برای کاهش یا حذف آن‌ها، این مسئولیت را انجام دهند.
در برخی موارد، حتی ممکن است کارفرمایان طبق قانون ملزم به انجام ارزیابی ریسک به منظور رعایت مقررات ایمنی و بهداشت محیط کار شوند.

مراحل اجرای ارزیابی ریسک HSE در محیط کار

هنگام اجرای یک برنامه‌ی ارزیابی ریسک در محیط کار، برای کارفرمایان مهم است که تمام خطرات احتمالی را که می‌تواند بر کارمندان یا دارایی آن‌ها تاثیر بگذارد، در نظر بگیرند.

این موارد شامل خطرات فیزیکی؛ مانند لغزش، زمین خوردن و سقوط از ارتفاع، خطرات شیمیایی؛ مانند قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک؛ موارد بیولوژیکی مانند قرار گرفتن در معرض بیماری‌های عفونی؛ خطرات روانی مانند استرس؛ خطرات ارگونومیک مانند آسیب‌های فشاری مکرر؛ و خطرات زیست محیط مانند آلودگی هوا یا آلودگی صوتی می‌باشد.

هنگامی که همه‌ی خطرات بالقوه شناسایی شدند، کارفرمایان باید هریک را به طور جداگانه ارزیابی کنند تا احتمال وقوع آن و شدت بالقوه‌ی آن در صورت وقوع را تعیین کنند. این روش به کارفرمایان کمک می‌کند تا اولویت بندی کنند که کدام خطر‌ها نیاز به توجه فوری دارند و کدامیک را می‌توان تا مدتی به تعویق انداخت.

پس از شناسایی و ارزیابی همه‌ی خطرات احتمالی، کارفرمایان باید اقداماتی را برای کاهش یا حذف آن‌ها در صورت امکان انجام دهند؛ مواردی که می‌تواند شامل تهیه‌ی تجهیزات حفاظتی برای کارکنانی باشد که با مواد خطرناک کار می‌کنند و یا موارد ذیل:

• اجرای روش‌های ایمنی برای کار با ماشین آلات خطرناک؛
• ارائه‌ی آموزش در مورد نحوه‌ی استفاده‌ی ایمن از تجهیزات؛
• انجام بازرسی منظم از تجهیزات؛
• ارائه‌ی سیستم‌های تهویه‌ی مناسب برای مناطق دارای دوده‌های خطرناک؛ ارائه‌ی خدمات حمایتی سلامت روان برای کارکنانی که استرس دارند و …. .

در نهایت، هنگامی که تمام اقدامات برای کاهش یا حذف خطرات احتمالی در محل کار انجام شد، کارفرمایان باید سیستمی را برای نظارت مستمر بر این اقدامات ایجاد کنند تا این اطمینان حاصل شود که آن‌ها در طول زمان موثر باقی می‌مانند.

نظارت مستمر می‌تواند شامل انجام بازرسی های منظم از تجهیزات و امکانات، انجام بررسی های کارکنان در مورد شرایط کار، انجام بازبینی منظم سیاست‌ها و رویه های ایمنی و غیره باشد.

مزایای ارزیابی ریسک در محیط کار

اجرای یک برنامه ارزیابی ریسک در محل کار می تواند مزایای زیادی هم برای کارفرمایان و هم برای کارکنان آنها به همراه داشته باشد. مثلا:

• ارزیابی ریسک می‌تواند به کاهش تعداد حوادث و صدمات در محیط کار و همچنین بهبود ایمنی کلی برای کارکنان، کمک کند.
• ارزیابی ریسک می‌تواند به کاهش ریسک‌های بالقوه قبل از تبدیل شدن به مشکلات پر هزینه کمک کند.
• زمانی که کارکنان در محیط کاری خود احساس امنیت می‌کنند، به احتمال زیاد بهره‌وری و انگیزه‌ی بیشتری برای انجام بهترین کار خود را دارند. ارزیابی ریسک می‌تواند به ایجاد یک محیط کار ایمن کمک کند، تا روحیه و مشارکت کارکنان، افزایش پیدا کند.
• می‌تواند با شناسایی خطرات احتمالی قبل از تبدیل شدن به یک مشکل، از وقوع حوادث جلوگیری کند.
• می‌تواند با کاهش یا حذف هر گونه خطر شناسایی شده، به محافظت از کارگران در برابر آسیب کمک کند.
• با اطمینان از ایمنی کارگران در حین کار می‌تواند به بهبود بهره وری کمک کند.

انواع ارزیابی ریسک HSE در محیط کار چه کمکی به ما می‌کند؟

انواع روش های ارزیابی ریسک با شناسایی خطرات احتمالی و ارزیابی خطرات مرتبط با آنها به ما در محل کار کمک می کند. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که اقدامات ایمنی مناسب برای کاهش یا حذف هر گونه خطرات احتمالی انجام می شود.

ارزیابی ریسک همچنین به شناسایی زمینه‌های بهبود کمک می‌کند و به ما امکان می‌دهد تغییراتی ایجاد کنیم که به ایجاد محیط کاری امن‌تر برای همه کمک می‌کند.

فرمول ارزیابی ریسک در محیط کار
ریسک = احتمال وقوع * تأثیر

 

انواع روش‌های ارزیابی ریسک در محیط‌ کار

ارزیابی ریسک اداری

ارزیابی ریسک اداری فرآیندی است که برای شناسایی، تحلیل و ارزیابی ریسک‌های بالقوه مرتبط با فعالیت‌های اداری سازمان استفاده می‌شود. این روش یک رویکرد سیستماتیک برای شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک های مرتبط با فرآیندهای اداری یک سازمان است که شامل ارزیابی احتمال خطاها یا حذفیات در فرآیندهای اداری، و همچنین ارزیابی احتمال تقلب یا سوء استفاده از منابع است.

هدف ارزیابی ریسک اداری شناسایی مناطق آسیب‌پذیر و توسعه استراتژی‌هایی برای کاهش یا حذف آن خطرات است.

 

ارزیابی ریسک ارگونومی

ارزیابی ریسک ارگونومیک فرآیند شناسایی و ارزیابی خطرات ارگونومیک بالقوه در یک محل کار است. این ارزیابی برای شناسایی و کاهش خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی (MSDs) ناشی از حرکت های مکرر، وضعیت های بدن نامناسب یا فشار بیش از حد استفاده می شود.

ارزیابی ریسک ارگونومی شامل تجزیه و تحلیل نیازهای فیزیکی یک شغل، طراحی ایستگاه های کاری، و سایر عواملی است که ممکن است در ایجاد MSD نقش داشته باشند.

هدف ارزیابی ریسک ارگونومی شناسایی خطرات احتمالی و توسعه راهبردهایی برای کاهش یا حذف آنهاست. این می تواند شامل تغییرات در طراحی شغل، اصلاح تجهیزات، برنامه های آموزشی و سایر مداخلات باشد.

 

ارزیابی ریسک امنیتی

ارزیابی ریسک فرآیند شناسایی ریسک های بالقوه و ارزیابی آن‌ها برای تعیین سطح ریسک مرتبط با یک پروژه یا فعالیت خاص است. این بخش مهمی از هر پروژه امنیتی است، زیرا به شناسایی تهدیدات و آسیب پذیری های بالقوه‌ای که می‌تواند منجر به نقض امنیت شود کمک می‌کند.

ارزیابی ریسک یک پروژه امنیتی معمولاً شامل تجزیه و تحلیل معماری سیستم، شناسایی تهدیدات بالقوه، ارزیابی احتمال وقوع آن تهدیدها و تعیین تأثیری است که در صورت وقوع بر روی سیستم خواهند داشت.

این فرآیند به شناسایی مناطقی که ممکن است اقدامات امنیتی اضافی لازم باشد، مانند اجرای روش‌های احراز هویت قوی‌تر یا افزایش اقدامات کنترل دسترسی، کمک می‌کند.

 

ارزیابی ریسک HSE ایستگاه تقلیل فشار گاز

ارزیابی ریسک یک ایستگاه تقلیل فشار گاز شامل تجزیه و تحلیل معماری سیستم و شناسایی تهدیدات بالقوه ای است که می‌تواند منجر به نشت گاز یا انفجار شود.

این موارد شامل ارزیابی احتمال وقوع این تهدیدها، مانند بلایای طبیعی یا خطای انسانی، و تعیین اقداماتی است که می توان برای کاهش احتمال آن‌ها انجام داد. همچنین ممکن است شامل نصب ویژگی‌های ایمنی اضافی یا اجرای پروتکل‌های ایمنی دقیق‌تر نیز باشد.

 

ارزیابی ریسک HSE اداره کار

ارزیابی ریسک بخش کار شامل تجزیه و تحلیل فرآیندها و رویه‌های آن برای اطمینان از انطباق با قوانین و مقررات کار است. این شامل ارزیابی احتمال وقوع تخلفات ناشی از سهل انگاری یا سوء رفتار عمدی و همچنین تعیین اقداماتی است که می‌توان برای کاهش احتمال آن‌ها انجام داد.

این بخش ممکن است شامل اجرای برنامه‌های آموزشی بهتر برای کارکنان یا تقویت مکانیسم‌های نظارت داخلی باشد.

 

ارزیابی ریسک پروژه‌های ساختمانی

ارزیابی ریسک پروژه‌های ساختمانی فرآیند شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک‌های بالقوه‌ای است که ممکن است در طول یک پروژه ساختمانی ایجاد شود.

هدف ارزیابی ریسک کاهش یا از بین بردن پتانسیل زیان ناشی از تصادفات، تاخیرها یا سایر رویدادهای پیش بینی نشده است. ارزیابی ریسک شامل شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک‌های بالقوه، ارزیابی احتمال و شدت آن‌ها و توسعه استراتژی‌هایی برای مدیریت آن‌ها است.

 

ارزیابی ریسک پتروشیمی

ارزیابی ریسک پتروشیمی فرآیندی است که برای شناسایی و ارزیابی خطرات احتمالی مرتبط با عملیات پتروشیمی استفاده می‌شود. این موارد شامل ارزیابی ایمنی پرسنل، تجهیزات و فرآیندهای درگیر در تولید پتروشیمی است.

همچنین شامل ارزیابی اثرات زیست محیطی عملیات پتروشیمی و توسعه راهبردهایی برای کاهش یا حذف این خطرات نیز می‌باشد. هدف از ارزیابی ریسک پتروشیمی این است که اطمینان حاصل شود که کلیه عملیات‌ها به صورت ایمن و مطابق با مقررات قابل اجرا انجام می‌شوند.

 

انواع روش‌های ارزیابی ریسک HSE

روش ارزیابی ریسک (HIRA)

انواع مختلفی از روش‌های ارزیابی ریسک وجود دارد که می توان از آنها در محل کار استفاده کرد. رایج ترین نوع آن، مدل شناسایی خطر و ارزیابی ریسک (HIRA) است.

این نوع ارزیابی، خطرات احتمالی را در محل کار شناسایی می کند و احتمال و شدت آن‌ها را در صورت وقوع ارزیابی می‌کند.
این موارد اعم از شناسایی خطرات بالقوه، ارزیابی خطرات مرتبط و توسعه‌ی استراتژی‌هایی برای کنترل یا حذف آن خطرات است.

فرآیند HIRA شامل ۴ مرحله است: شناسایی خطر، ارزیابی ریسک، کنترل ریسک و ارزیابی نهایی.

1. شناسایی خطر: در طی این مرحله، خطرات احتمالی از طریق مشاهده، مصاحبه با کارگران و بررسی سوابق شناسایی می‌شوند.
2. ارزیابی ریسک: در طول این مرحله، احتمال آسیب ناشی از هر خطر بر اساس عواملی مانند شدت آسیب یا بیماری که می‌تواند از راه قرار گرفتن در معرض خطرات ایجاد شود، ارزیابی می‌گردد.
3. کنترل ریسک: این مرحله شامل توسعه‌ی استراتژی‌هایی برای کاهش یا حذف ریسک های شناسایی شده است.
4. ارزیابی نهایی: در نهایت ارزیابی نهایی شامل نظارت بر اثر بخشی استراتژی‌های اجرا شده و انجام تنظیمات در صورت نیاز می‌باشد.

 

روش ارزیابی ریسک تجزیه و تحلیل ایمنی شغلی (JSA)

روش ارزیابی ریسک تجزیه و تحلیل ایمنی شغلی (JSA) است که به وظایف یا مشاغل خاص در یک سازمان می پردازد.

JSA یک فرآیند ارزیابی ریسک است که برای شناسایی خطرات و خطرات احتمالی مرتبط با یک شغل یا کار خاص استفاده می‌شود.

این روش، یک رویکرد سیستماتیکبرای تجزیه و تحلیل مراحل یک کار، شناسایی خطرات بالقوه مرتبط با هر مرحله، و سپس توسعه‌ی اقدامات کنترلی برای کاهش یا حذف آن خطرات است.

فرآیند JSA معمولا شامل شناسایی کار (وظیفه)، فهرست کردن مراحل مربوط به انجام کار (وظیفه)، شناسایی خطرات احتمالی مرتبط با هر مرحله، ارزیابی شدت هر خطر و سپس توسعه‌ی اقدامات کنترلی برای کاهش یا حذف آن خطرات است.

هدف JSA این است که کارفرما اطمینان حاصل کند که کارگرانش در حین انجام کار‌های خود ایمن هستند و در نتیجه احتمال وقوع هرگونه خطر احتمالی به حداقل می‌رسد.

روش ارزیابی ریسک تجزیه و تحلیل خطر فرآیند (PHA)

مدل ارزیابی ریسک PHA فرآیندی است که برای شناسایی، ارزیابی و کنترل خطرات احتمالی در محل کار استفاده می‌شود.
این موارد شامل شناسایی خطرات بالقوه، ارزیابی ریسک مرتبط با هر خطر و سپس اجرای اقدامات کنترلی برای کاهش یا حذف خطر است.
ارزیابی به این روش باید شامل ارزیابی محیط فیزیکی، تجهیزات، فرآیند‌ها و پرسنل باشد. همچنین به طور کلی ارزیابی باید هر عامل خارجی‌ای را که ممکن است بر ایمنی کارگران تاثیر بگذارد مانند شرایط آب و هوایی یا سایر عوامل محیطی، در نظر بگیرد.

هدف از PHA، شناسایی و حذف هرگونه خطری است که می‌تواند منجر به آسیب یا بیماری در محل کار شود.

 

تجزیه و تحلیل خطر محیط (EHA)

روش ارزیابی ریسک EHA، ابزاری است که برای ارزیابی خطر قرار گرفتن کارمند یا پیمانکار در معرض مواد خطرناک در محل کار استفاده می‌شود. همچنین این روش در جهت ارزیابی اثرات بالقوه‌ی یک فعالیت بر روی محیط زیست؛ مانند آلودگی هوا و آب، آلودگی خاک، و تولید زباله‌های خطرناک استفاده می‌شود.

فرآیند EHA شامل شناسایی خطرات زیست محیطی مرتبط با یک فعالیت یا فرآیند خاص، ارزیابی خطرات ناشی از آن و توسعه‌ی استراتژی‌هایی برای کاهش یا حذف آن خطرات است.

در کل هدف EHA این است که اطمینان حاصل شود که فعالیت‌ها به شیوه‌ای مسئولانه و به دور از خطرات زیست محیطی انجام می‌شود.

 

روش ارزیابی ریسک bow-tie

روش ارزیابی ریسک bow-tie یا پاپیونی یک ابزار مدیریت ریسک بصری است که برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک‌های بالقوه استفاده می‌شود. این روش بر اساس مفهوم نمودار پاپیون است که از دو جزء تشکیل شده است: تهدید و پیامد.

تهدید با سمت چپ پاپیون نشان داده می شود، در حالی که پیامد آن با سمت راست نشان داده می شود. مرکز پاپیون نشان دهنده اقدامات کنترلی است که می توان برای کاهش یا حذف خطر انجام داد.

روش پاپیون با شناسایی تهدیدها و پیامدهای بالقوه مرتبط با یک فعالیت یا فرآیند خاص آغاز می شود. این شامل شناسایی هر گونه خطر بالقوه، مانند آتش سوزی، سیل، یا نشت مواد شیمیایی، و همچنین هر گونه تأثیر بالقوه‌ای است که می تواند از این خطرات ناشی شود.
هنگامی که این تهدیدها و پیامدها شناسایی شدند، می توان اقدامات کنترلی را برای کاهش یا حذف آن‌ها ایجاد کرد.

این اقدامات کنترلی می‌تواند شامل موانع فیزیکی مانند نرده ها یا دیوارها باشد. کنترل های اداری، مانند سیاست‌ها و رویه‌ها؛ و کنترل‌های فنی مانند آلارم‌ها یا سنسورها.

هنگامی که همه این اجزا شناسایی و توسعه یافتند، سپس در یک نمودار پاپیونی به یکدیگر متصل می شوند تا نمایشی بصری از نحوه تعامل هر جزء با یکدیگر ایجاد کنند. این امکان تجسم آسان از چگونگی تأثیر هر مؤلفه بر یکدیگر و نحوه تعامل آن‌ها برای ایجاد یک استراتژی ارزیابی ریسک جامع را فراهم می‌کند.

با نمایش بصری همه این مؤلفه‌ها به این روش، شناسایی مناطقی که ممکن است برای کاهش یا حذف خطرات مرتبط با یک فعالیت یا فرآیند، کنترل‌های اضافی لازم باشد، برای تصمیم‌گیرندگان آسان‌تر می‌شود.

 

مزایا و معایب روش ارزیابی ریسک bow-tie

مزایا

• ارزیابی ریسک bow-tie یک ابزار بصری است که به شناسایی و تجزیه و تحلیل خطرات به روشی سیستماتیک کمک می‌کند. این یک دید جامع از خطرات مرتبط با یک فعالیت یا فرآیند را ارائه می‌دهد و امکان تصمیم گیری بهتر را فرآهم می‌کند.
• از این روش می‌توان برای شناسایی علل احتمالی یک حادثه و عواقب ناشی از آن استفاده کرد.
• مدل پاپیونی را می‌توان برای شناسایی اقدامات پیش‌گیرانه‌ای که می‌توان برای کاهش احتمال وقوع حادثه یا عواقب آن در صورت وقوع استفاده کرد، استفاده نمود.
• از این روش برای شناسایی مناطقی که در آن تحقیقات بیشتر مورد نیاز است و همینطور برای نظارت و ارزیابی استراتژی‌های مدیریت ریسک موجود می‌توان استفاده برد.

معایب

• مدل ارزیابی ریسک پاپیونی، می‌تواند بسیار زمان‌بر و پیچیده باشد و به منابع قابل توجهی برای تکمیل موثر موارد قابل ارزیابی نیاز دارد.
• این مدل ممکن است همیشه تصویر کاملی از تمام خطرات احتمالی مرتبط با یک فرآیند یا فعالیت را ارائه نکند. زیرا ممکن است برخی از خطرات حتی تا پس از تکمیل ارزیابی هم شناسایی نشوند.
• مدل پاپیون ممکن است برای استفاده‌ی گسترده برای انواع خاصی از فعالیت‌ها یا فرآیند‌ها مناسب نباشد. مانند مواردی که شامل سطوح بالایی از عدم قطعیت یا پیچیدگی است.

 

روش ارزیابی ریسک FMEA

این روش یک ابزار ارزیابی ریسک است که برای شناسایی ریسک‌های بالقوه مرتبط با یک فرآیند، محصول یا خدمات استفاده می‌شود. همچنین برای تجزیه و تحلیل حالت‌های بالقوه خرابی یک سیستم و اثرات آن خرابی ها بر سیستم، از FMEA استفاده می‌شود.

قرآیند FMEA شامل شناسایی حالت‌های بالقوه‌ی خرابی، ارزیابی شدت آن‌ها و توسعه‌ی اقدامات اصلاحی برای کاهش یا حذف خطرات مرتبط با آن‌ها است.

هدف نهایی FMEA، کاهش یا حذف خطرات قبل از تبدیل شدن به یک مشکل در تولید است.

 

استفاده از مدل‌های ارزیابی ریسک برای بهبود ایمنی و امنیت

هنگامی که ریسک‌ها از طریق فرآیند ارزیابی ریسک شناسایی شدند، کارفرمایان می توانند اقداماتی را برای کاهش یا حذف آن‌ها انجام دهند.

این موارد ممکن است شامل اجرای سیاست‌ها یا رویه‌های جدید، ارائه آموزش‌های اضافی برای کارکنان در مورد نحوه انجام ایمن کارشان، خرید تجهیزات یا لوازم جدید که برای استفاده ایمن‌تر طراحی شده‌اند، یا ایجاد تغییراتی در تجهیزات یا فرآیندهای موجود باشد که می‌تواند خطرات مرتبط با آنها را کاهش دهد.

علاوه بر این، کارفرمایان ممکن است در صورت لزوم اقدامات امنیتی بیشتری مانند نصب دوربین های نظارتی یا استخدام پرسنل امنیتی را انتخاب کنند. این اقدامات می‌تواند به محافظت از کارکنان در برابر خطرات احتمالی کمک کند و در عین حال از فعالیت مجرمانه در محل کار جلوگیری کند.

 

سخن پایانی

ارزیابی ریسک بخش مهمی از هر برنامه ایمنی محیط کار است؛ زیرا به کارفرمایان کمک می کند تا خطرات احتمالی را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل بزرگ شناسایی کنند و اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای کاهش یا حذف آن‌ها انجام دهند.

انواع مختلفی از ارزیابی ریسک بسته به نیاز یک سازمان در دسترس است؛ مانند شناسایی خطر و ارزیابی ریسک (HIRA)، تجزیه و تحلیل ایمنی شغلی (JSA)، تجزیه و تحلیل خطر فرآیند (PHA) و تجزیه و تحلیل خطرات محیطی (EHA).

هنگامی که ریسک ها از طریق یک فرآیند ارزیابی ریسک شناسایی شدند، کارفرمایان می توانند با اجرای سیاست ها یا رویه های جدید، آموزش های اضافی برای کارکنان در مورد نحوه انجام ایمن کار خود، خرید تجهیزات یا لوازم جدید طراحی شده برای استفاده ایمن تر، اقداماتی را برای کاهش یا حذف آن‌ها انجام دهند.

ایجاد تغییراتی در تجهیزات یا فرآیندهای موجود که می‌تواند خطرات مرتبط با آنها را کاهش دهد، و یا اجرای اقدامات امنیتی اضافی مانند نصب دوربین های نظارتی یا استخدام پرسنل امنیتی در صورت لزوم که جزئی مهم از فرآیند ایمنی است.

با انجام این اقدامات، کارفرمایان می‌توانند اطمینان حاصل کنند که محل کارشان برای کارکنان ایمن است و در عین حال از خود در برابر مسئولیت قانونی در صورت وقوع حادثه به دلیل شرایط ناایمن کار محافظت می‌کنند.

 

 

خلاصه مقاله:

انواع روش‌های ارزیابی ریسک HSE در محیط کار:

• روش ارزیابی ریسک (HIRA): رایج‌ترین نوع!
• روش ارزیابی ریسک تجزیه و تحلیل ایمنی شغلی (JSA)
• روش تجزیه و تحلیل خطر محیط (EHA)
• روش ارزیابی ریسک bow-tie
• روش ارزیابی ریسک FMEA